نقش باورهای خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت در پیش بینی اضطراب امتحان دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به ناتوانی یادگیری

هدف مطالعه، بررسی نقش باورهای خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت در پیش بینی اضطراب امتحان دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری بود. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی دختر و پسر دارای ناتوانی های یادگیری شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 بوده است. نمونه این پژوهش 60 نفر از دانش آموزان دختر و پسر با ناتوانی یادگیری بودند که از میان مراجعه کنندگان به مرکز مشکلات ویژه یادگیری شهرستان اردبیل به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران و مقیاس انگیزه پیشرفت هرمنس و مقیاس اضطراب امتحان اهواز استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که خودکارآمدی (01/0>P) و انگیزه پیشرفت (05/0>P) برای پیش بینی اضطراب امتحان دانش آموزان با ناتوانی یادگیری معنادار هستند. این نتایج بیان می کند که با تقویت باورهای خودکارآمدی و افزایش انگیزه پیشرفت، اضطراب امتحان این دانش آموزان کاهش می یابد. این نتایج می تواند تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای این دانش آموزان داشته باشد.