شناسایی بازتاب ذرات معلق با استفاده از مدل های انتقال تابش در زاویه های مختلف بازتابندگی در خلیج فارس

روش های اندازه گیری زمینی و فناوری سنجش از دور از مهم ترین روش های ردیابی و توزیع ریزگردها در محیط قلمداد می گردند. با استفاده از معادله دیفرانسیل انعکاس طیفی و شاخص جذب هواویز می توان اطلاعات زیادی را در مورد غبار در مقیاس وسیع به دست آورد. هدف از این مطالعه، تحلیل تغییرات میزان بازتاب در عمق های نوری ریزگردها برای شعاع های موثر مختلف باند 4 (553 میکرومتر) سنجنده مودیس می باشد. دامنه عمق نوری ریزگردها،در جو خالص با میزان AOD( 15د„a=0.2«> ) تا یک فضای بسیار تیره با AOD ( 15د„a=3.0»> ) برای شعاع موثرهای 9726/0، 459/1، 945/1، 460/1 و 36/2 میکرون در ترکیبی از 9 زاویه سرسوی خورشیدی، 16 زاویه سرسوی ماهواره ای و 16 زاویه آزیموت خورشید / ماهواره ای نسبی می باشد. نتایج نشان داد که میزان بازتاب در شعاع موثرهای مختلف برای عمق های نوری متفاوت می باشد که در اینجا بازتاب بالای جو در زاویه های مختلف سرسوی خورشیدی، زاویه های مختلف دید سنجنده و زاویه های مختلف آزیموت بازتابندگی برای ذرات با شعاع موثرهای 9726/0، 459/1، 945/1، 460/1 و 36/2 میکرون در عمق نوری 3 دارای کمترین مقدار (به ترتیب: 18/0-06/0، 18/0-06/0، 17/0-06/0، 17/0-09/0و 15/0-09/0 میکرون) و در عمق نوری 2/0 میکرون دارای بیشترین مقدار (به ترتیب: 24/0-03/0، 21/0-03/0، 21/0-03/0، 18/0-03/0 و 18/0-03/0 میکرون) محاسبه شد. همچنین نتایج نشان داد که در جداول LUT با افزایش میزان عمق نوری ذرات معلق میزان بازتاب رسیده به سنجنده کاهش می یابد و با کاهش این میزان، عمق نوری میزان بازتاب رسیده به سنجنده افزایش می یابد.در نهایت، مدل با استفاده از دامنه ای از شعاع موثرها بهتر خواهد شد، زیرا ذرات غباری که در جو پخش شده اند دارای شعاع های گوناگونی هستند.