بررسی توانایی حذف نیترات از محلول آبی به وسیله جاذب های گیاهی در شرایط آزمایشگاهی

نیترات موجود در پساب از مهمترین آلاینده هاست که در اثر استفاده از کودهای ازته بهوجود میآید. افزایش غلظت نیترات می تواند منجربه بیماری های مختلفی در انسان و حیوانات شود. روش های مختلفی برای حذف نیترات از آب وجود دارد که هرکدام ازاین روش ها هزینه بالایی دارند. ازاین رو در این تحقیق سعی شده تا کارایی حذف نیترات به وسیله ضایعات کشاورزی ارزان قیمت مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش در آزمایشگاه آبیاری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. در این آزمایشات عواملی همچون زمان تعادل، pH، مقدار جاذب و مدلهای جذب لانگمویر و فرندلیچ مورد مطالعه قرار گرفت. زمان تعادل برای پوسته برنج، خاک اره و کاه گندم به ترتیب برابر با 60، 30و 60 دقیقه بدست آمد و برای هر سه جاذب کاهش pH منجربه افزایش کارایی حذف نیترات شد و pH بهینه برابر 3 بهدست آمد. همچنین با افزایش مقدار جاذب، مقدار جذب ابتدا افزایش و سپس کاهش یافته و مقدار جاذب بهینه برابر 5/2 گرم بر لیتر محاسبه شد. همچنین بررسی ها نشان داد برای هر 3 جاذب پوسته برنج، خاک اره و کاه گندم، مدل لانگمویر داده ها را بهتر از مدل فرندلیچ برازش میدهد و حداکثر مقدار جذب به ترتیب 43/7 ،73/10 و 52/6 میلیگرم بر گرم محاسبه شده است.