ارزیابی سامانه های نوین آبیاری استان قم

در این مطالعه به بررسی وضعیت سامانه های آبیاری تحت فشار استان قم پرداخته شد. با توجه به این که 81 درصد سامانه های اجرا شده تا سال 1395 موضعی و 19 درصد مابقی بارانی بودند بنابراین در این مطالعه 11 سامانه موضعی و سه سامانه بارانی (کلاسیک ثابت آبپاش متحرک، ویلموو[1] و سنترپیوت[2]) مورد بررسی قرا گرفت. ابتدا به بررسی خصوصیات آب و خاک مزارع پرداخته شد سپس شاخص های ضریب یکنواختی (CU)، یکنواختی توزیع (DU)، بازده پتانسیل کاربرد آب در ربع پایین (PELQ)، بازده واقعی کاربرد آب در ربع پایین (AELQ) و کفایت آبیاری (ADirr) محاسبه شد. نتایج نشان داد که درصد شاخص های مذکور به ترتیب برابر 6/74، 8/60، 6/62، 6/62 و 62 درصد برای کلاسیک ثابت آبپاش متحرک، 6/57، 7/44، 1/76، 3/71 و 86 درصد برای ویلموو، 81، 63، 85، 85، و 71 درصد برای سنترپیوت و میانگین وزنی با وزن مساحت مزرعه برای سه شاخص DU، PELQ و AELQ به ترتیب 9/53، 3/45 و 9/53 درصد برای آبیاری موضعی بدست آمد. در نهایت با بررسی مسایل و مشکلات مشاهده شده در حین کار سامانه ها ملاحظه شد که اغلب مشکلات مربوط به فاز بهره برداری و برخی نیز مربوط به فازهای طراحی و اجرا می باشد.