سینما از نگاه زیباشناسی افلاطون و ارسطو

نزد فیلسوفان یونان باستان، آنچه امروزه بدان هنرهای زیبا یا هنرهای نمایشی می‏گوییم دارای فرایندی تقلیدی یا محاکاتی است؛ کنش تقلید و داوری درباره آثار هنری تابع قوانین و معیارهایی بوده است. سینما را نیز می‏توان در زمره هنرهای تقلیدی به‏شمار آورد. در این جستار به بررسی دیدگاه های دو فیلسوف دنیای قدیم، یعنی افلاطون و ارسطو، می‏پردازیم. بنابراین، نخست امکان اخذ نظریه یا فلسفه‏ای در خصوص سینما را در اندیشه ایشان بررسی می‏کنیم. سپس، به بررسی سینمای مطلوب از نظر ایشان در صورت امکان می‏پردازیم. افلاطون در دفتر دهمجمهوری از معیارهایی برای پذیرش یا نپذیرفتن هنرهای محاکاتی در زیباشهر خود سخن می‏راند. مرجع اصلی برای درک آرای ارسطو در خصوص هنرهای تقلیدی رساله بوطیقا است. روش بررسی در مطالعه حاضر تحلیلی- توصیفی است. از جمله نتایج این پژوهش عبارت‏اند از: بررسی و نقد نظر افلاطون درباره هنر، به‏ویژه در نسبت آن با ساختار سینما. اساسا به واسطه ناآشنایی با مبانی اندیشه وی انجام پذیرفته است. همچنین امکان اخذ ملاک‏هایی برای ارزش‏گذاری آثار سینمایی در اندیشه افلاطون و ارسطو وجود دارد و می‏توان ویژگی های سینمای مطلوب از نظر ایشان را نیز ترسیم کرد. در این مطالعه تا حدی به این مهم پرداخته‏ایم.