پاسخ دو رقم گندم نان به محلول پاشی سالیسیلیک اسید در شرایط متغیر رطوبتی

به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیکی دو رقم گندم در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله در سال زراعی 94-1393 در چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل تیمارهای رطوبتی در سه سطح (کنترل (100)، 70 و 40 درصد ظرفیت زراعی خاک) در کرت های اصلی، تنظیم کننده رشد سالیسیلیک اسید در سه سطح (شاهد (صفر)، 50 و 100 میکرومولار) در کرت فرعی و دو رقم گندم نان (پیشتاز و بهار) در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل عملکرد و اجزاء عملکرد، رنگدانه های فتوسنتزی، پروتئین، کربوهیدرات های محلول، مالون دی آلدئید و پرولین بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل سه گانه بین تنش خشکی، سالیسیلیک اسید و ارقام بر تمامی صفات مورد بررسی معنی دار بود. با افزایش شدت تنش خشکی رنگدانه های فتوسنتزی، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه و عملکرد دانه به طور معنی داری کاهش یافت اما کاربرد سالیسیلیک اسید در این شرایط سبب بهبود این صفات شد. محتوی پرولین، پروتئین های محلول و کربوهیدرات های محلول با افزایش شدت تنش خشکی روند صعودی داشتند که این روند بجز در مورد پرولین با کاربرد سالیسیلیک اسید تدوام و بهبود یافت. به طور کلی به نظر می رسد کاربرد سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی از طریق بهبود فرایندهای فیزیولوژیکی ضمن افزایش مقاومت گیاه منجر به عملکرد اقتصادی بیشتر می شود.