تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد جو پاییزه در واکنش به فراهمی نیتروژن و تداخل علف های هرز

مدیریت عنصرهای غذایی به ویژه نیتروژن، رقابت بین گیاه زراعی و علف های هرز را تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو، برای بررسی تاثیر نیتروژن و تداخل علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد جوی پاییزه رقم ماکویی، آزمایشی مزرعه ای به صورت کرت های خردشده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح نیتروژن (0، 40، 80 و 120 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و ده دوره تداخل علف های هرز(به صورت دوره های بدون علف هرز و آلوده به علف هرز) بودند که به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، با افزایش نیتروژن مصرفی، شمار سنبله در واحد سطح، عملکرد دانه و عملکرد زیست توده (بیوماس) جو افزایش و شمار دانه در سنبله کاهش یافت. افزایش رقابت و تداخل علف های هرز به افت معنی دار شمار سنبله در واحد سطح، عملکرد زیست توده و عملکرد دانه جو منجر شد. بر پایهیافته هایاین پژوهش،شمار سنبله در واحد سطح حساس ترین جزء عملکرد جو به کمبود نیتروژن و تداخل علف های هرز بود. به طورکلی با کاربرد نیتروژن در حدود 80 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و مدیریت هر چه بهتر علف های هرز از طریق کاهش طول دوره تداخل علف های هرز با گیاه جو، در شرایط همسان این آزمایش می توان به عملکرد دانه بالا در این گیاه زراعی دست یافت.