فتوسنتز جاری و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در اثر محلول پاشی تنظیم کننده های رشد در شرایط تنش خشکی در ذرت KSC 704

آزمایش در سه محیط جداگانه، شامل محیط بدون تنش خشکی، تنش خشکی در مرحله رشد رویشی و تنش خشکی در مرحله رشد زایشی انجام شد. تنظیم کننده های رشد سیتوکینین در سه سطح (شاهد، محلول پاشی در مرحله پنج تا شش برگی و هشت تا ده برگی) و اکسین در سه سطح (شاهد، محلول پاشی در مرحله ظهور ابریشم و 15 روز پس از ظهور ابریشم) در هر محیط درسه تکرار بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج طی سال زراعی 1392 اجرا شد. تنش خشکی در مرحله رشد زایشی باعث کاهش میزان فتوسنتز جاری و سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه به ترتیب به مقدار 43/61 و 18/28 درصد گردید و همچنین باعث افزایش انتقال مجدد و سهم انتقال مجدد در عملکرد دانه به ترتیب به مقدار 68/40 و 18/28 درصد گردید. همچنین محلول پاشی تنظیم کننده رشد سیتوکینین در مرحله هشت تا ده برگی باعث افزایش میزان فتوسنتز جاری و سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه به ترتیب به مقدار 74/13 و 10/11 درصد گردید و محلول پاشی تنظیم کننده رشد اکسین در مرحله ظهور ابریشم باعث افزایش میزان انتقال مجدد و سهم انتقال مجدد در عملکرد دانه به ترتیب به مقدار 95/24 و 38/4 درصد گردید. بنابراین محلول پاشی تنظیم کننده های رشد سیتوکینین در مرحله هشت تا ده برگی در افزایش فتوسنتز جاری و اکسین در مرحله ظهور ابریشم در افزایش انتقال مجدد و نهایتا عملکرد دانه موثر خواهد بود.