بررسی جایگزینی بین عوامل تولید انرژی و نیروی کار در بخش صنعت ایران (با تاکید بر سیاست های زیست محیطی)

در این تحقیق با توجه به اثرات مخرب مصرف انرژی بر کیفیت محیط زیست و محدودیت آن در ایران، جانشین کردن نیروی کار به جای انرژی و تاثیر آن بر اقتصاد مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور برآورد کشش جانشینی بین دو نهاده ی نیروی کار و انرژی برای بخش صنعت ایران با استفاده از تابع تولید CES و مشاهدات دوره ای (1392-1359) انجام گردید. نتیجه حاکی از مقدار کشش جانشینی به میزان 48/0 درصد است. سایر نتایج به دست آمده از برآوردها نشان می دهد با افزایش قیمت انرژی به عنوان یک سیاست زیست محیطی می توان مصرف آن را کاهش داد و از طرفی به دلیل جانشین بودن دو نهاده ی نیروی کار و انرژی می توان شاهد افزایش تقاضا برای نیروی کار بود. افزایش قیمت انرژی به عنوان یک سیاست زیست محیطی می تواند دو اثر مثبت بر اقتصاد برجای بگذارد؛ از طرفی منجر به کاهش مصرف انرژی و بهبود محیط زیست می شود و از طرفی دیگر با جایگزین کردن نیروی کار به جای انرژی تقاضا برای نیروی کار و اشتغال را افزایش می دهد.