تولید و بررسی گوی پلاسمایی و تبدیل آن به جت پلاسمای فشار اتمسفری موج میکرو

در این مقاله به تولید و بررسی گوی پلاسمای موج میکرو و تبدیل آن به جت پلاسمای موج میکرو با عبور یک گاز از نازل در فشار اتمسفری می پردازیم. اثر نوع گاز در ویژگی های حرارتی گوی پلاسما و جت ناشی از آن بررسی می شود. برای تولید گوی پلاسما از روش جذب تشدیدی امواج الکترومغناطیس توسط آنتن فلزی در داخل محفظه و به تبع آن یونش گاز اطراف آنتن استفاده کردیم. در این تحقیق از یک مگنترون تجاری در بسامد 45/2 گیگاهرتز برای تولید گوی پلاسما از طریق هدایت موج الکترومغناطیسی به داخل یک محفظه استفاده شد. از گازهای آرگون، نیتروژن، هوا و ترکیب آرگون/ نیتروژن برای تولید جت پلاسما استفاده شد. برای تحلیل و شناسایی گونه های پلاسمایی موجود در جت پلاسما، بیناب نمایی گسیل نوری (OES) انجام گرفت. در بیناب سنجی گسیل نوری وجود گونه های اتمی، یونی، مولکولی خنثی و برانگیخته از عناصر تشکیل دهنده آنتن و گاز مورد استفاده مانند آرگون، نیتروژن و اکسیژن تشخیص داده شد. جنس آنتن بر روی طول جت تاثیر چشمگیری داشت، به طوری که در آنتن آلیاژ (نیکل- آهن) بیشترین طول جت را مشاهده کردیم. نتایج آزمایش ها نشان داد که تغییر قابل ملاحظه ای در طول جت پلاسما در شار گازی متفاوت و همچنین در توان های اعمالی مختلف وجود ندارد و بیشتر به جنس آنتن و نوع گاز بستگی دارد