شناسایی و رتبه بندی عوامل تاثیرگذار بر انتقال فناوری با استفاده از روش AHP فازی (بررسی موردی: شرکت فولاد مبارکه اصفهان)

در کشورهای توسعه یافته انتقال فناوری ممکن است که یکی از راه حل ها برای رشد بخش های اقتصادی و صنعتی باشد. با این وجود موفقیت انتقال فناوری به طرز قابل توجهی به انتخاب مناسب فناوری از منابع مناسب، بستگی دارد. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و ارزیابی عوامل تاثیرگذار بر انتقال فناوری با استفاده از روشAHP فازی می باشد. انتقال فناوری می تواند در راستای نوآوری محصولات و اجرای بهتر فرایندها، راهکارهای افزایش بهره وری و اثربخشی، سهم بیشتر از بازار و افزایش سود به سازمان کمک کند و این امر برای شرکت های کوچک و متوسط به دلیل اندازه و محدودیت منابع آن ها مفید می باشد. در این تحقیق، با استفاده از روش تحلیل محتوا با بررسی پیشینه تحقیق و سپس با استفاده از نظرات کارشناسان و افراد خبره 24 عامل تاثیرگذار مشخص و در 5 بعد شامل: مزیت نسبی در شرایط اقتصادی، بازاریابی مزایا و نیروهای مربوط، ویژگی های فنی، ملاحظات قانونی و نظارتی و مسائل راهبردی و مدیریتی دسته بندی شده اند. از روش AHP فازی جهت رتبه بندی ابعاد عوامل تاثیرگذار و ساختارهای مربوط به هر یک از این ابعاد استفاده شده است. با توجه به نتایج، مهم ترین معیار در زمینه انتقال فناوری شرکت فولاد مبارکه، سازمان های بین المللی از زیرمجموعه شاخص اصلی ملاحظات قانونی و نظارتی می باشد که براساس آن استفاده فنی و تامین مالی از سازمان های بین المللی و سازمان های همکاری مشترک که دارای قوانینی در جهت همکاری های مشترک برای بهبود محیط زیست می باشند، نقش مهمی در انتقال فناوری ایفا می نماید. پیشنهاد می شود شرکت مذکور با استفاده از نیروی انسانی ماهر و ایجاد سازوکار مناسب در جهت استفاده حداکثر از مزایای استفاده از این نوع فناوری ها در آینده ای نزدیک گام های موثری از سوی مدیران و کارشناسان شرکت فولاد مبارکه برداشته شود.