بررسی اثر تجویز خوراکی فلفل قرمز بر آلزایمر موش های صحرایی نر بالغ

آلزایمر یک بیماری نورودژنراتیو است که مشخصه آن کاهش حافظه و عملکردهای شناختی است. کتاب های نگارش شده در زمینه طب سنتی یکی از درمان های موثر برای فراموشی را فلفل قرمز ذکر کرده اند و در نسخه های متعدد طب اسلامی از فلفل قرمز برای درمان فساد ذکر (فراموشی) نام برده می شود. هدف از این مطالعه، تعیین اثر فلفل قرمز بر میزان استیل کولین استراز و دانسیته نورونی هیپوکمپ موش های صحرایی مبتلا به دمانس (به عنوان عوامل موثر بر بیماری) می باشد.
در این مطالعه، ابتدا دوز مناسب فلفل قرمز بدست آمد و سپس 21 راس موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه گروه 7تایی قرار گرفتند که عبارت است از: Sham، آلزایمر-رژیم معمولی و آلزایمر-رژیم فلفل. مدل آلزایمر با استفاده از جراحی استریوتاکس و تزریق استرپتوزوسین القا شد و پس از دریافت رژیم غذایی به مدت سه هفته، میزان استیل کولین استراز و دانسیته نورونی بافت هیپوکمپ در نواحی CA1، CA2 و CA3 بررسی شد.
میزان استیل کولین استراز هیپوکمپ در گروه آلزایمر-رژیم فلفل نسبت به گروه آلزایمر-رژیم معمولی کاهش معنی داری (p<0.05) نشان داد و دانسیته نورونی گروه آلزایمر-رژیم فلفل نسبت به گروه آلزایمر-رژیم معولی در نواحی CA1(p<0.05)، CA2(p<0.01) و CA3(p<0.01)افزایش داشت.
نتایج بدست آمده نشان دادند که مصرف رژیم غذایی حاوی ده درصد فلفل قرمز توانست اختلال حافظه را در موش های نر مدل آلزایمر از طریق کاهش میزان استیل کولین استراز و افزایش دانسیته نورونی اصلاح نماید.