بررسی نقش باد 120 روزه سیستان در وزش دمایی شرق و جنوب شرق ایران

برای بررسی اثرهای دمایی باد 120 روزه سیستان طی دوره 19932012 با استفاده از آزمون‏ تحلیل‏ عاملی و خوشه‏بندی دو الگوی اصلی وزش باد شمالی (باد 120 روزه سیستان) و باد شرقی شناسایی شد و مشخص گردید که در الگوهایی با وزش باد شرقی هسته‏ای از وزش دمایی منفی در شرق ایران و مرکزی از وزش دمایی مثبت در مناطق مرکزی‏تر فلات ایران شکل می‏گیرد. این وزش منفی جنوب ‏شرق ایران را دربر نمی‏گیرد که سبب افزایش دمای منطقه می‏شود. در الگوهایی با وزش باد شمالی هسته‏ای از وزش دمایی منفی در شرق و جنوب ‏شرق ایران شکل می‏گیرد و حرارت را از این مناطق به دریای عمان و بخش شرقی دریای عرب انتقال می‏دهند. این هسته وزش دمایی منفی شکل‏گرفته 46 درجه نسبت به الگوهای باد شرقی در مناطق جنوبی‏تر قرار می‏گیرد و باعث کاهش دمای هوا در مناطق شرقی و جنوب ‏شرقی ایران می‏شود و استوای حرارتی را در این منطقه از کره ‏زمین به عرض‏های جنوبی‏تر جابه‏جا می‏کند. در حالی‏که در الگوهایی با وزش باد شرقی استوای حرارتی در عرض‏های شمالی‏تر و بر روی جنوب ‏شرق و حتی شرق مرکزی ایران مستقر می‏شود و سبب افزایش دمای این مناطق نسبت به غرب، جنوب ‏غرب، و الگوهای وزشی باد شمالی می‏شود.