بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی، فلاونوئیدی و فنلی عصاره های اتانولی، آبی، استونی و متانولی سیزده گیاه دارویی

ترکیبات فنولیک، به ویژه آنهایی که منشا گیاهی دارند به دلیل ویژگی های آنتی اکسیدانی، بخش اساسی رژیم غذایی انسان را تشکیل می دهند. آنتی اکسیدان ها قادرند سیستم های زیستی (اسیدهای نوکلئیک، پروتئین ها، لیپیدها و لیپوپروتئین ها) دربرابر رادیکال های آزاد و گونه های فعال اکسیژن محافظت کنند. برخی گیاهان دارویی حاوی مقادیر زیادی از آنتی اکسیدان ها هستند که مصرف آنها می تواند بر سلامتی انسان موثر باشد. هدف این تحقیق، بررسی تاثیر روش استخراج غرقابی بر میزان استخراج ترکیب های فنلی، فلاونوئیدی و فعالیت آنتی اکسیدانی سیزده گیاه دارویی (آویشن شیرازی، کلپوره همدانی، بومادران شیرازی، بومادران، آویشن کوهی، بنه، برنجاسف، کاکوتی، درمنه، بابونه، زعفران، زوفا و افسنطین) در چهار حلال استخراجی (آب، متانول، استون و اتانول) است. براساس نتایج این تحقیق حلال متانولی بیشترین و حلال آبی کمترین میزان ترکیب های فنولی، فلاونوئیدی و قدرت مهار رادیکال های آزاد را نشان داد. براساس نتایج، میزان فنول و فلاونوئید در عصاره متانولی گیاه آویشن شیرازی بیشترین و در عصاره آبی گیاه افسنطین کمترین مقدار بوده است. نتایج آزمون به دام اندازی رادیکال های آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH) نشان داد که بیشترین و کمترین فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب در عصاره متانولی گیاه آویشن شیرازی و عصاره آبی گیاه افسنطین بود؛ بنابراین، می توان گفت انتخاب نوع حلال تاثیر زیادی بر میزان استخراج ترکیب های فنلی، فلاونوئیدی و مهار رادیکال های آزاد دارد.