بررسی کیفیت آب زیرزمینی در محدوده ی شبکه-های آبیاری و زهکشی با اهداف کشاورزی و شرب(مطالعه موردی دشت عباس)

شناخت کیفیت آب های زیرزمینی، به عنوان یکی از مهم ترین و آسیب پذیرترین منابع تامین آب در دهه های اخیر، یک امر ضروری است. توجه به این موضوع که تصفیه آب کار بسیار حساس و از لحاظ اقتصادی پر هزینه می باشد، بررسی کیفیت منابع آب های زیر زمینی را ضروری ساخته است. در این تحقیق به منظور بررسی ترکیب شیمیایی آب زیرزمینی منطقه، در تابستان سال 1392 از تعداد 21 حلقه چاهک مشاهده ای نمونه برداری بعمل آمد و پارامترهای مهم کیفی نمونه های مذکور به منظور بررسی مناسب بودن آب منطقه برای اهداف آبیاری و شرب مورد سنجش و محاسبه قرار گرفت. همچنین برای تعیین رخساره هیدروشیمیایی آب زیرزمینی منطقه از دیاگرام پایپر استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع غالب رخساره هیدروشیمیایی آب زیرزمینی منطقه کلسیم سولفاته(Ca-SO4) بوده و بر اساس استاندارد سازمان بهداشت جهانی، از میان چاه های منطقه تنها چاه های L6C، O12-C، L15 و H9 برای استفاده شرب مناسب بودند و این چاه ها از نظر خطر سدیم و تغییر ساختمان خاک برای استفاده کشاورزی نیز دارای وضعیت خوب تا مجاز بودند. همچنین آب زیرزمینی منطقه دارای شاخص نفوذپذیری متوسط بوده و بایستی برای آبیاری خاک با نفوذپذیری کافی و کشت گیاهان مقاوم به شوری بکار گرفته شود.