سوءتغذیه و شاخص های تن سنجی در سالمندان مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی

سالمندی با تغییرات فیزیولوژیکی همراه است که می تواند بر وضعیت تغذیه فرد اثرات منفی بر جای گذارد. این در حالی است که برخی پرهیزات غذایی بعلت بیماری های مزمن در این گروه وضع تغذیه آن ها را بیش تر به مخاطره می اندازد.
مطالعه حاضر جهت مقایسه وضعیت تغذیه در سالمندان مبتلا به بیماری های قلبی با سالمندان غیرمبتلا انجام شد.
در این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1395، 64 سالمند مبتلا به بیماری قلبی- عروقی (به عنوان گروه مورد) و 64 سالمند غیرمبتلا (به عنوان گروه شاهد) ساکن شهر شیراز شرکت کردند. اطلاعات دموگرافیک و شاخص های تن سنجی (وزن، نمایه توده بدنی، دور کمر، باسن و ساق پا) برای هر فرد ثبت و پرسش نامه کوچک ارزیابی وضع تغذیه به هنظور ارزیابی سوءتغذیه در هر فرد تکمیل گردید.
از نظر ابتلا به سوءتغذیه بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد (0/001>P). 48 (%75) و 18 نفر (%28/1) از سالمندان سالم و مبتلا به بیماری های قلبی فاقد سوءتغذیه بودند. خطر سوءتغذیه در 35 نفر (%54/7) از سالمندان مبتلا به بیماری قلبی و 16 نفر (%25) از سالمندان سالم وجود داشت. تنها 11 نفر (%17/2) از سالمندان مبتلا به بیماری های قلبی، سوءتغذیه داشتند.
سوءتغذیه در بیماران مسن مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی نسبت به افراد سالم بیش تر است. به نظر می رسد پرهیز غذایی مرتبط با بیماری یکی از علل زمینه ای در این رابطه است. توجه به تعادل و کفایت دریافت درشت مغذی ها در رژیم غذایی بیمار قلبی- عروقی می تواند در پیشگیری از سوءتغذیه در دوره سالمندی موثر باشد.