اثر مقدار و زمان مصرف ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج (Oryza sativa L.) رقم طارم هاشمی

به منظور بررسی اثر مقدار و تقسیط ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم طارم هاشمی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در مزرعه ای واقع در شهرستان آمل اجرا گردید. مقدار ورمی کمپوست در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 تن در هکتار) به عنوان عامل اصلی و زمان تقسیط ورمی کمپوست در پنج سطح (T1: 100 درصد کود پایه، T2: 50 درصد کود پایه + 50 درصد مرحله پنجه زنی، T3: 50 درصد کود پایه + 50 درصد مرحله خوشه دهی، T4: 50 درصد پنجه زنی + 50 درصد خوشه دهی و T5: 33/33 درصد کود پایه + 33/33 درصد پنجه زنی + 33/33 درصد خوشه دهی) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که کاربرد مقادیر بیشتر ورمی کمپوست سبب بهبود صفات زراعی و عملکرد دانه گردید، به گونه ای که با مصرف 10 و 15 تن در هکتار ورمی کمپوست، عملکرد دانه به ترتیب حدود 22/4 و 24 درصد در مقایسه با شاهد افزایش یافت. حداکثر عملکرد دانه با میانگین 3863 کیلوگرم در هکتار با اعمال تقسیط T5 به دست آمد و با کاربرد تیمار T1، عملکرد دانه به میزان 16/4 درصد کاهش یافت. با توجه به نتایج این تحقیق می توان تیمار مصرف 10 تن در هکتار ورمی کمپوست را به جهت کاهش هزینه کود مصرفی نسبت به مصرف 15 تن در هکتار، به عنوان بهترین میزان کود ورمی کمپوست و همچنین تیمار تقسیط در سه مرحله پایه، پنجه زنی و خوشه دهی را به عنوان بهترین تیمار جهت بهبود عملکرد دانه برنج در نظر گرفت.