سخن سردبیر

تحول دنیای دیجیتال آن چنان رو به افزایش است که به سختی می توان آن را باور داشت. مکان[1] جای خودش را به فضا[2] داده و اینترنت بسیاری از جنبه های تولید و پخش دانش را متحول ساخته و محیط های شبکه ای دیجیتالی، یک معلم و چند شاگرد محدود را نه تنها به یک معلم و چندین شاگرد تبدیل کرده، بلکه ارتباط میان شاگردان را نیز میسر ساخته، تا جایی که طراح سیستم آموزشی همانند یک مهندس آموزشی عمل می کند و محیط را طوری طراحی نموده تا یادگیرندگان هم به اکتشافات فکری دست یابند و هم در تولید پروژه های گروهی همکاری نمایند. این فرایند امروز به عنوان آموزش تلفیقی[3] (دو منظوره، دو گانه یا دو رگه) نام گذاری شده است. در این تئوری معلم با فراهم کردن شرایط مناسب، سرعت آموزش اینترنتی را افزایش داده و سپس یادگیرندگان با مشورت و ارائه راهکارهای دقیق علمی مبتنی بر پیشینه آماده شده از طریق معلم به کنکاش پرداخته و شکوفایی تمام افراد گروه یادگیرندگان را فراهم می کند.
در این راستا نه تنها از نظر اقتصادی راهکاری بسیار با ارزش است بلکه حیطه رقابت معلمانی را که در محیط جغرافیایی زندگی می کنند به سراسر جهان گسترده خواهد کرد. امید آنکه فصلنامه فناوری آموزش و یادگیری نیز موجبات پیشرفت آموزش دیجیتالی به فرم تلفیقی را فراهم کرده تا رهپویان علمی بهره وافری برداشت نمایند.
دکتر داریوش نوروزی
بهار 1395