اثرات عوامل مرتبط با جنسیت بر روی تراکم استخوانهای فمورال و مهره های کمری در زنان ایرانی

ارتباط بین متغیرهای ویژه جنس مونث و تراکم معدنی استخوان (BMD) در نواحی ستون فقرات کمری و توتال فمور در 3740 زن بررسی شد.
جمعیت مورد مطالعه زنان با سن بالاتر از 40 سال ارجاع شده به بخش سنجش تراکم استخوان بیمارستان دکتر شریعتی در فاصله سالهای1380 و 1382 بودند. پس از حذف 531 زن با سابقه مصرف کورتیکوستروییدها، 3209 زن باقی مانده جمعیت مورد مطالعه را تشکیل دادند.
BMD نواحی فمورال و کمری در 217 زن مصرف کننده هورمون های جنسی زنانه به طور معنی داری بیشتر از سایر افراد بود و این افراد نیز در سایر آنالیزها وارد نشدند. وضعیت یائسگی، سن بالاتر در هنگام شروع قاعدگی و همچنین یائسگی، ریسک فاکتورهای کاهش BMD بودند، در حالی که افزایش وزن و تعداد حاملگی های بیشتر به عنوان فاکتورهای محافظتی شناخته شدند. برخلاف مطالعات قبلی هیسترکتومی و اووفورکتومی دوطرفه، ریسک فاکتور کاهش BMD نبودند. مدت شیردهی همبستگی معکوس با BMD هر دو ناحیه داشت. در مدل رگرسیون چند متغیره، ریسک فاکتورهای زنانگی توانایی پیش بینی 5/23 درصد تغییرات BMD کمری و 38 درصد تغییرات BMD فمورال را داشتند.
این مطالعه می تواند توجه پزشکان را به سمت گروه های خاصی که باید از نظر پوکی استخوان بررسی شوند، معطوف کند.