اثر تمرینات منتخب ثبات مرکزی بر تعادل و استقامت عضلانی بیماران سالمند همودیالیزی

سالمندان همودیالیزی مبتلا به مرحله نهایی نارسایی کلیه به علت ضعف تعادل، کاهش استقامت عضلانی و سبک زندگی غیر فعال بیش از سایر سالمندان جمعیت عمومی در دوره سنی معادل در خطر سقوط و پیامدهای جدی پس از آن قرار می گیرند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر تمرینات منتخب ثبات مرکزی بر تعادل و استقامت عضلانی سالمندان همودیالیزی انجام شده است.
روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 30 نفر از بیماران تحت درمان همودیالیز با میانگین سنی(51/6 ± 24/62 سال) و سابقه دیالیز(44/18 ± 4/29 ماه) و داشتن حداقل یک مرتبه سابقه سقوط در طی یک سال اخیر به صورت دردسترس هدفمند انتخاب و سپس بطور تصادفی در دو گروه تجربی (15نفر) و کنترل (15نفر) قرار گرفتند. جهت ارزیابی تعادل ایستا، تعادل پویا و اسقامت عضلانی بیماران به ترتیب از آزمون های لک لک، برخاستن و رفتن زماندار و نشستن به ایستادن در یک دقیقه استفاده شد. برنامه ورزشی ثبات مرکزی منتخب، به مدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه ای توسط گروه تجربی انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، روش آماری تحلیل واریانس برای اندازه های تکراری نرم افزار spss نسخه 21 در سطح معناداری (05/0> p) مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج پژوهش تعامل معنادار به نفع گروه تجربی در متغیر های تعادل ایستا (98/14=F، 001/0>P )، تعادل پویا (67/44=F، 001/0> P)و استقامت عضلانی (40/31=F، 001/0> P) نشان داد.
باتوجه به نتایج بدست آمده، کادر مراقبتی مراکز دیالیز می توانند تمرینات ثبات مرکزی را در غالب یک راهبرد ایمن و کاربردی جهت بهبود تعادل و استقامت عضلانی به بیماران سالمند همودیالیزی توصیه کنند، که نتیجه آن افزایش استقلال عمل و کاهش خطر سقوط ناشی از عدم تعادل می باشد.