تاثیر دمای ذوب ریزی و گرمایش مجدد بر ریزساختار و خواص سایشی آلیاژ A390 در ریخته گری روی سطح شیب دار

ریخته گری روی سطح شیب دار یکی از روش های تولید در حالت نیمه جامد است. استفاده از فرآیندهای نیمه جامد موجب کاهش میزان تخلخل های گازی و انقباضی و اصلاح ریزساختار می شود. در این پژوهش، تاثیر دمای ذوب ریزی در فرآیند ریخته گری روی سطح شیب دار و همچنین تاثیر دمای گرمایش مجدد بر ریزساختار و خواص سایشی آلیاژ آلومینیم A390 مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا، ذوب ریزی در 5 دمای مختلف روی سطح شیب دار با طول mm 500 و زاویه ثابت °45 و دمای قالب C°450 انجام شد. سپس عملیات گرمایش مجدد در سه دمای متفاوت با زمان گرمایش مجدد ثابت صورت گرفت. نتایج نشان داد که حالت مطلوب از نظر غیردندریتی شدن فاز آلومینیم و بیشینه مقدار سختی در دمای ذوب ریزی C°590 روی سطح شیب دار بدست آمد. در بررسی تاثیر دمای گرمایش مجدد، نمونه نگهداری شده در دمای C°545 به مدت 30 دقیقه نسبت به دو دمای 555 و C°565، از ریزساختار دانه ریزتر و یکنواخت تری برخوردار است. به طوری که میزان سختی در این دما حدودا HB 130 و میزان کاهش وزن gr 0193/ 0بدست آمد و سختی و مقاومت به سایشی آن نسبت به نمونه بدون گرمایش به ترتیب 30 و 43 درصد افزایش یافته است.