ارزیابی دوام سنگدانه های بازیافتی بتنی و سنگدانه های طبیعی در برابر چرخه های ذوب و یخبندان

در دهه گذشته، بازیافت نخاله های ساخت و تخریب و تولید سنگدانه بازیافتی بتنی به عنوان یک رویکرد زیست‏محیطی رواج فراوانی یافته است. کاربرد این نسل از سنگدانه ها در پروژه های عمرانی، مانند راه‏سازی، می‏تواند به افزایش عرضه شن و ماسه و حل معضلات ناشی از دفن نخاله کمک شایانی کند. یکی از مشخصه های عملکردی این نوع مصالح، دوام در برابر چرخه های متوالی ذوب و یخبندان است. تخریب‏های ناشی از اعمال این چرخه یکی از مسائل دوامی برای لایه های مختلف راه‏سازی در اقلیم‏های سرد محسوب می‏گردد. از سوی دیگر، با توجه به سهم مصالح سنگدانه‏ای در راه‏سازی، باید عنوان نمود که عملکرد دوامی سنگدانه ها در برابر چرخه های ذوب و یخبندان بر عملکرد لایه های راه‏سازی موثر است. تاکنون استانداردهای مختلفی به‏منظور ارزیابی دوام سنگدانه ها در برابر چرخه های ذوب و یخبندان تدوین شده است. اما با توجه به ساختار متفاوت سنگدانه های بازیافتی بتنی و کیفیت به مراتب کمتر این نوع سنگدانه ها نسبت به سنگدانه های طبیعی، قابلیت کاربرد استانداردهای مذکور برای سنگدانه های بازیافتی مورد پرسش است. لذا در این پژوهش، سه استاندارد ASTM C 88، AASHTO T 103 و CSA A23.2-24A به‏منظور ارزیابی دوام سنگدانه های بازیافتی بتنی و طبیعی در برابر چرخه های ذوب و یخبندان انتخاب شدند. آزمایش های جذب آب و سایش در دستگاه لس آنجلس نیز تعیین شده است. نتایج آزمایش‏های دوامی نشان داد که آزمایش AASHTO قدرت تخریب بسیار زیادی دارد و استفاده از آن با چرخه دما- زمان در این پژوهش توصیه نمی‏شود. همچنین، آزمایش سلامت سنگدانه با استفاده از محلول منیزیم سولفات قابل کاربرد برای سنگدانه های بازیافتی نیست و نتایج قابل اطمینانی ندارد. اما آزمایش CSA نتایج قابل قبولی متناسب با نتایج آزمایش‏های فیزیکی و مکانیکی داشت.