نقش تنظیم هیجانی و سیستم های مغزی-رفتاری در وقوع یا عدم وقوع رفتار های پرخطر رانندگی

با توجه به اهمیت رانندگی و آسیب های ناشی از آن در جامعه امروزی، هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش تنظیم هیجانی و سیستم های مغزی - رفتاری در وقوع یا عدم وقوع رفتارهای پرخطر رانندگی بود.
در این راستا از جامعه رانندگان شهر ارومیه در سال 1394 تعداد 300 نفر به شیوه تصادفی انتخاب شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه تنظیم هیجانی گراتز، پرسشنامه BIS/BAS کارور و وایت و پرسشنامه رفتارهای پرخطر رانندگی دولا استفاده شد. برای تحلیل داده ها نیز از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.
تحلیل داده ها نشان داد که مولفه های شش گانه راهبردهای تنظیم هیجانی، نقشی مثبت در پیش بینی رفتارهای پرخطر رانندگی دارند. همچنین سیستم های بازداری و فعال سازی رفتاری در جهت های متفاوت بر وقوع رفتارهای پرخطر رانندگی تاثیر دارند.
مبتنی بر این یافته می توان نتیجه گرفت که وقوع رفتارهای پرخطر رانندگی از نقصان فرایندهای تنظیم هیجانی تاثیر می پذیرد. همچنین فعال نبودن سیستم بازداری رفتاری به وقوع رفتارهای پرخطر رانندگی و مسلط بودن سیستم فعال سازی رفتاری به تشدید رفتارهای پرخطر رانندگی منجر می شود. این یافته ها حائز تلویحات نظری و عملی در عرصه تبیین رفتارهای پرخطر رانندگی بوده و در موقعیت های آموزشی - بالینی دارای کاربردهای موثر است.