تاثیر تمرینات پیلاتس بر قدرت و کیفیت زندگی بیماران قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر

جراحی پیوند عروق کرونر مشکلات فیزیکی و روانی بسیاری با خود به همراه دارد. یکی از اهداف برنامه های توانبخشی قلبی در این بیماران بهبود فاکتورهای جسمانی مرتبط با سلامت و ارتقاء کیفیت زندگی آن ها است، لذا هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر قدرت و کیفیت زندگی زنان بیمار قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر بود.
در این مطالعه 22 زن بیمار قلبی که عمل بای پس عروق کرونر بر روی آن ها انجام شده بود به طور در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی و برابر به دو گروه تجربی (سن 8/8 ± 60/4 سال، قد 6 ± 157/5 سانتی متر، وزن 13 ± 77/5 کیلوگرم) و کنترل (سن 8/1 ± 62/8 سال، قد 3 ± 154/4 سانتیمتر، وزن 9/5 ± 77/4 کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه یک ساعت به انجام تمرینات پیلاتس پرداختند، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ورزشی دریافت نکردند. قدرت چنگ زدن دست تمامی بیماران با دینامومتر دستی و کیفیت زندگی آن ها با پرسشنامه MacNew قبل و بعد از اجرای تمرینات پیلاتس اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند (p<0.05).
قدرت بیماران گروه تجربی بعد از انجام هشت هفته تمرینات پیلاتس به طور معناداری افزایش یافت (p<0.05)، قدرت در پیش آزمون kg 14/9در مقابل kg 20/2 در پس آزمون)، اما در گروه کنترل بین پیش آزمون (kg17/1) و پس آزمون (kg16/8) تغییرات معناداری مشاهده نشد (p<0.05). در مجموع تفاوت معناداری بین قدرت بیماران گروه تجربی و کنترل مشاهده شد (p<0.05). همچنین کیفیت زندگی بیماران گروه تجربی بعد از انجام هشت هفته تمرینات پیلاتس به طور معناداری بهبود یافت (p<0.05، نمره 4/3 در پیش آزمون در مقابل نمره 5/3 در پس آزمون)، اما در گروه کنترل بین پیش آزمون (4/5) و پس آزمون (4/5) تغیرات معناداری مشاهده نشد (p<0.05). بطور کلی تفاوت معناداری بین کیفیت زندگی بیماران گروه تجربی و کنترل مشاهده شد (p<0.05).
از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که تمرینات پیلاتس باعث بهبود قدرت و ارتقاء کیفیت زندگی زنان بیمار قلبی بعد از عمل بای پس شریان کرونر می شود، بنابراین می تواند به عنوان بخشی از برنامه بازتوانی این دسته از بیماران توصیه در نظر گرفته شود.