بررسی تاثیر استفاده از حجم (کانتور) گوش داخلی به جای کانتور حلزون گوش بر محاسبات دوز- حجم حلزون گوش در پرتودرمانی دو بعدی سنتی و سه بعدی تطبیقی تومورهای مغز

کم شنوایی حسی عصبی از عوارض رادیوتراپی در بیماران مبتلا به تومورهای مغزی می باشد.سیستم شنوایی بیماران مبتلا به تومورهای مغزی درون میدان تابشی قرار میگیرد ودوز قابل توجهی از پرتو را دریافت و ایجاد کاهش شنوایی می کند. هدف از این مطالعه مقایسه کانتورکردن ودز رسیده حلزون گوش و گوش داخلی در دو روش درمانی دوبعدی سنتی(2D) و سه بعدی تطبیقی (3D)در بیماران مبتلا به تومور های مغزی بود.
تصاویرCT 43 بیمار(23 مرد20زن) مبتلا به تومورمغزی که در سال 1395مرکز پرتودرمانی بیمارستان میلاد اصفهان مراجعه کردند مورد استفاده قرارگرفت.کانتور کردن حلزون گوش و گوش داخلی روی سی تی اسکن بیمار توسط پزشک انکولوژیست درنرم افزار طراحی درمان TiGRT انجام گرفت.هیستوگرام های دز(DVH) درمان های پرتودرمانی 2D (دومیدان جانبی موازی ومخالف) و3D(دومیدان جانبی موازی و مخالف ویک فیلد ورتکس با وج وکولیماتورچند برگیMLC))( محاسبه ومورد مقایسه قرارگرفت.
میانگین دز رسیده درروش3D برای حلزون گوش برابر 338.7± 2624 و برای گوش داخلی 341.3±2718 بود ودر روش پرتو درمانی3D برای حلزون گوش294.6 ±2507 ، برای گوش داخلی 295.6±2581 بود میانگین دزحلزون گوش و گوش داخلی در روش3D به ترتیب 5.3% و 4.6% کمتر از روش 2Dبود
بحث و بررسی پارامتر های دزیمتریک مربوط به سیستم شنوایی در طراحی درمان دو روش پرتودرمانی نشان داد که اختلاف معناداری بین دز رسیده به حلزون گوش وگوش داخلی در روش2D و 3D وجود نداشت ( P values= 0.86، 0.85). بنابراین در طراحی درمان این دو روش پرتو درمانی می توان کانتور کردن گوش داخلی را جایگزین کانتور حلزون گوش نمود.