مقایسه ی اثر تزریق داخل مفصلی کتورولاک و تریامسینولون بر درد و عملکرد زانو در مبتلایان به استئوآرتریت

استئوآرتریت، یکی از علل اصلی ناتوانی، درد مزمن و از دست دادن عملکرد می باشد. تزریق کورتیکواستروئید داخل مفصلی، سال ها به عنوان درمان استئوآرتریت استفاده شده است. به تازگی استفاده از داروی ضد التهاب غیر استروئیدی تزریقی کتورولاک جهت کاهش علایم مبتلایان به استئوآرتریت، توجهات زیادی را به خود جلب کرده است که باید بیشتر مورد ارزیابی قرار گیرد.
در این کارآزمایی بالینی دو سوکور، 38 بیمار به صورت تصادفی در گروه اول (19 بیمار) با تزریق داخل مفصلی 30 میلی گرم کتورولاک و گروه دوم (19 بیمار) با تزریق داخل مفصلی 40 میلی گرم تریامسینولون قرار گرفتند. داده های مورد نیاز با استفاده از معیار Visual analogue scale (VAS)، ترجمه ی فارسی معتبر شده ی پرسش نامه های Western Ontario and McMaster Universities Arthritis Index (WOMAC) و Lequesne جمع آوری گردید.
در پیگیری یک و سه ماهه، تریامسینولون در کاهش VAS و تمام حوزه های WOMAC و Lequesne موثر بود؛ در حالی که کتورولاک تنها در حوزه ی درد تاثیر داشت. تفاوت معنی داری بین این دو دارو 1 ماه پس از تزریق مشاهده شد، اما تریامسینولون اثرات بیشتری را در کاهش درد نشان داد (008/0 = P). در پیگیری 3 ماهه، دو دارو تفاوت چندانی در کاهش درد با هم نداشتند و نسبت تاثیرگذاری آن ها مشابه یکدیگر بود (712/0 = P).
کتورولاک می تواند باعث کاهش قابل توجه درد در استئوآرتریت زانو شود، اما با توجه به اثرات کم آن بر وضعیت عملکردی بیماران، کاربرد آن باید به موارد منع مصرف یا امتناع بیمار از تزریق کورتیکواستروئید محدود گردد.