بررسی آزمایشگاهی پارامترهای ناشی از خوردگی در تیرهای بتنی حاوی نانوولاستونیت

یکی از راه های تشخیص خرابی و در نتیجه افزایش عمر مفید سازه های بتن مسلح در محیط های مخرب، سنجش پارامترهای ناشی از خوردگی به صورت دوره ای است. در این تحقیق تعداد 10 عدد تیر بتنی مسلح به ابعاد 100×150×1500 میلی متر در دو گروه: بتن معمولی (NC) و بتن حاوی نانو ولاستونیت (NCW) جهت ارزیابی در برابر خوردگی ساخته و در معرض هم زمان اعمال بار و خوردگی تسریع شده قرار گرفتند. ارزیابی خوردگی با استفاده از اندازه گیری اختلاف پتانسیل نیم پیل، مقاومت الکتریکی و کاهش جرم میلگرد صورت پذیرفت. نتایج نشان می دهد اختلاف پتانسیل و مقاومت الکتریکی در نمونه های NCW نسبت به نمونه های NC بهبود یافته به گونه ای که مقدار اختلاف پتانسیل در درجات کم خوردگی در نمونه های NC، 20% نسبت به نمونه های NCW منفی تر است. همچنین مقدار مقاومت الکتریکی تیرهای NCW به طور میانگین حدود 1/2 برابر نمونه های NC می باشد. از دیگر نتایج این تحقیق، اختلاف 35% کاهش جرم در نمونه های NCW نسبت به نمونه های NC در درجات کم خوردگی می باشد. بهبود این نتایج نشان دهنده افزایش عمر بهره برداری در سازه های بتن مسلح حاوی نانو ولاستونیت است.