ارزیابی مهارت همدلی و ارتباط آن با برخی از عوامل دموگرافیک در دانشجویان مامایی

همدلی یک عنصر ضروری در عملکرد مامایی است که نقش اساسی در ایجاد و کیفیت ارتباط با بیمار دارد. ارتباط موثر، گرم و همدلانه، نتایج بالینی را بهبود بخشیده، در پیشرفت درمان و افزایش انگیزه بیمار برای شرکت فعال در درمان مهم است. با توجه به اهمیت همدلی در کیفیت رابطه و نتایج درمان این مطالعه باهدف بررسی مهارت همدلی در دانشجویان مامایی انجام شد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1394 در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. در این مطالعه کلیه دانشجویان مامایی ترم 5 و 7(73 نفر) و 219 مادر باردار شرکت کردند. به ازای هر دانشجو 3 مادر باردار به شیوه نمونه گیری در دسترس، وارد مطالعه شدند. جهت ارزیابی عملکرد همدلانه دانشجویان، پرسشنامه تعدیل شده «درک بیمار از همدلی پزشک»، توسط مادران باردار شرکت کننده و جهت ارزیابی همدلی، پرسشنامه« همدلی جفرسون ویژه پزشکان و پرسنل بهداشتی» به روش خودارزیابی توسط دانشجویان تکمیل شد. سپس اطلاعات وارد نرم افزار SPSS شده و در سطح آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین نمرات عملکرد همدلانه دانشجویان (58/9±38/89) و میانگین نمرات همدلی (01/6±36/80) بود. نتایج نشان دادند بین عملکرد همدلانه با برخی از اطلاعات دموگرافیک دانشجویان رابطه آماری معنی داری وجود دارد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد مهارت های همدلی دانشجویان مامایی در سطح خوب است بااین حال با توجه به اهمیت همدلی در بهبود نتایج بالینی، تقویت فضای همدلی بین دانشجویان و بیماران ضروری به نظر می رسد.