اثر بازدارندگی سویه های بومی باکتری های اسید لاکتیک علیه باکتری های بیماری زای غذایی

شناسایی باکتری های اسید لاکتیک تولید کننده باکتریوسین مورد توجه محققین بسیاری قرار گرفته است. بررسی ها نشان داده است که باکتریوسین های باکتری های اسید لاکتیک دارای خواص ضدباکتریایی قابل توجهی در برابر باکتری های عامل مسمومیت می باشند و می توان این باکتریوسین ها را به عنوان نگه دارنده های طبیعی مواد غذایی به کار برد. در این پژوهش فعالیت ضدباکتریایی مایع رویی کشت 10 سویه از باکتری های لاکتیکی استاندارد بومی (که قبلا شیر خام و ماست محلی جداسازی شده بود) علیه ﻟ ﯿ ﺴ ﺘ ﺮ ﯾ ﺎ اﯾ ﻨ ﻮ ﮐ ﻮ ا، باسیلوس سرئوس، شیگلا فلکسنری، اشریشیا کولای، استافیلوکوکوس اورئوس، یرسینیا انتروکولیتیکا، کلبسیلا پنومونیه مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس ماهیت پروتئینی عامل ضدباکتریایی با استفاده از آنزیم تریپسین بررسی گردید. هر آزمون در سه تکرار انجام و میانگین قطر هاله عدم رشد اندازه گیری سویه ها با هم مقایسه شدند. طبق نتایج مطالعه، سویه های اسید لاکتیک توان ضدباکتریایی خوبی را در مقابل باکتری های شاخص نشان دادند. هم چنین سویه 15E با قطر هاله عدم رشد 03/6 میلی متر علیه شیگلا فلکسنری و با قطر هاله عدم رشد 167/0 میلی متر علیه یرسینیا انتروکولیتیکا به ترتیب بیش ترین و کم ترین بازدارندگی را نشان دادند. اشریشیا کولای و شیگلا فلکسنری حساس ترین و باسیلوس سرئوس مقاوم ترین سویه های شاخص در برابر باکتری های اسید لاکتیک بومی شناخته شدند. هم چنین نتایج تیمار آنزیمی ماهیت پروتئینی عوامل آنتاگونیستی تولید شده توسط باکتری های لاکتیکی را تایید کرد. بر اساس یافته های مطالعه، سویه بومی T2 را می توان سویه ای با پتانسیل بسیار بالا برای مهار رشد باکتری های گرم منفی نظیر شیگلا فلکسنری، اشریشیا کولای، یرسینیا انتروکولیتیکا و کلبسیلا نومونیه در نظر گرفت.