نقش تعدیل گری تفکر استراتژیک در رابطه ی میان هوش سازمانی با فراموشی و چابکی سازمانی در کارکنان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش تعدیل گری تفکر استراتژیک در رابطه ی میان هوش سازمانی با فراموشی و چابکی سازمانی بوده است.
روش تحقیق: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه، کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری بوده که تعداد آن ها بالغ بر 160 نفر بوده است. که برای تعیین حجم نمونه براساس جدول گرجسی- مورگان 113 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل 4 پرسشنامه تفکر استراتژیک، هوش سازمانی، فراموشی سازمانی و چابکی سازمانی بوده است. که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت.
تحلیل رگرسیون و بررسی ضرایب همبستگی بین نشان داد که نمره های انحرافی هوش سازمانی و نمره های انحرافی متغیر تفکر استراتژیک با فراموشی سازمانی رابطه معکوس معنی دار و با چابکی سازمانی رابطه مستقیم معنی دار دارند. تعدیل گر بودن متغیر تفکر استراتژیک در رابطه ی میان متغیر هوش سازمانی بر چابکی سازمانی اثبات می شود.
یافته ها نشان داد که نمره های انحرافی هوش سازمانی و نمره های انحرافی متغیر تفکر استراتژیک با فراموشی سازمانی رابطه معکوس معنی دار و با چابکی سازمانی رابطه مستقیم معنی دار دارند.