اثرات اسید پروپیونیک خوراکی بر شاخص های رشد و مقاومت در برابر استرس شوری در کلمه خزری (Rutilus caspicus)

در بررسی حاضر اثرات اسید پروپیونیک خوراکی در جیره غذایی کلمه خزری (Rutilus caspicus) بر شاخص های رشد و کنترل شاخص های استرس در مواجهه با تنش شوری مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور 3 گروه تیمار و یک گروه کنترل در نظر گرفته شد. لذا تعداد 180 ماهی با میانگین وزنی78/1 ± 10 گرم در 21 مخزن با ابعاد 5/1 ×5/1 متر و حجم آبگیری 60 لیتر (15 قطعه در هر مخزن) تقسیم شده و مورد پرورش قرار گرفتند. بچه ماهیان در 5 گروه با سطوح مختلف صفر (گروه کنترل) ، 5/0، 1 و 2 درصد اسید پروپیونیک با سه تکرار به مدت دو ماه با جیره آزمایشی تغذیه شدند. پس از 60 روز تغذیه با جیره غذایی آزمایشی، بچه ماهیان به مدت 12 ساعت در مواجهه با تنش شوری غیر کشنده با میزان ppt 10 قرار گرفتند. سپس جهت سنجش میزان گلوکوز و کورتیزول به عنوان شاخص استرس عملیات خون گیری در 6 بازه زمان شامل: قبل از تنش شوری، بلافاصله پس از تنش شوری، 12، 24، 48 و 72 ساعت پس از تنش شوری انجام شد. بر اساس نتایج در تمامی گروه های تیمار تغذیه شده با سطوح متفاوت اسید پروپیونیک میانگین وزن شاخص های رشد از جمله وزن نهایی، افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه و درصد افزایش وزن بدن در مقایسه با ماهیان گروه شاهد به طور معنی دار پایین تر محاسبه گردید (05/0P˂). در عین حال هورمون کورتیزول به عنوان شاخص استرس در ماهیان تغذیه شده با اسید پروپیونیک بالاتر از ماهیان گروه شاهد ثبت گردید.