پیش بینی کیفیت زندگی کاری بر اساس ابعاد عدالت سازمانی در پرستاران بیمارستان های شیراز

منابع انسانی ستون فقرات هر نظام سلامت محسوب می شوند و وجود کیفیت زندگی کاری مطلوب در سازمان های بهداشتی عامل بسیار مهمی جهت حفظ و نگهداری کارکنان با انگیزه، ماهر و با کیفیت می باشد. لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی کاری پرستاران از طریق عدالت سازمانی و ابعاد آن بود.
پژوهش حاضر، پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه پرستاران بیمارستان های شیراز بودند که در سال 1395 در این بیمارستان ها مشغول به خدمت بودند. نمونه پژوهش حاضر شامل 192 پرستار، که به شیوه ی تصادفی چندمرحله ای انتخاب گردیدند. پس از انتخاب نمونه پرسشنامه عدالت سازمانی و پرسشنامه ی کیفیت زندگی کاری والتون (1973) در بین پرستاران توزیع گردید. تحلیل داده ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد.
نتایج نشان داد که کیفیت زندگی با تمامی ابعاد عدالت سازمانی شامل عدالت توزیعی (71/0r=)، رویه ای (30/0r=) و مراوده ای (24/0r=) رابطه مثبت معنی دار دارد. همچنین از بین ابعاد عدالت سازمانی، عدالت توزیعی 50 درصد از تغییرات کیفیت زندگی پرستاران را تبیین نمود.
یافته های پژوهش حاضر گویای تاثیر عدالت سازمانی توزیعی بر کیفیت زندگی کاری پرستاران می باشد. لذا به مسئولین بیمارستان ها توصیه می گردد، شرایط برقراری عدالت سازمان به ویژه عدالت توزیعی را در بیمارستان برقرار سازند.