رضایت زناشویی و اشتیاق جنسی والدین دارای کودک با اختلال اتیسم و فلج مغزی

پژوهش حاضر، با هدف بررسی مقایسه ای وضعیت رضایت زناشویی و اشتیاق جنسی والدینی که دارای کودک یا کودکانی با اختلال اتیسم و عارضه فلج مغزی هستند، انجام شده است. این پژوهش از نوع تحقیقات علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل کلیه والدین دارای کودک با اختلال اتیسم و فلج مغزی مراجعه کننده به کلینیک های توانبخشی (چهار مرکز دانشگاهی و شش مرکز خصوصی) شهر تهران در سال 1393 می باشند. از بین کل مراجعان، تعداد 150 والد (75 والد دارای کودک اتیستیک و 75 والد با کودک مبتلا به فلج مغزی) به عنوان نمونه به شیوه نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه محقق ساخته اشتیاق جنسی استفاده شده است و برای تحلیل داده ها از آزمون آماری (t) گروه های مستقل استفاده گردیده است. نتایج به دست آمده نشان دادند که در همه متغیرهای مربوط به دو مولفه ی رضایت زناشویی و اشتیاق جنسی، والدین کودکان فلج مغزی دارای نمرات بالاتری نسبت به والدین کودکان اتیستیک داشتند و تفاوت نمرات دو گروه در در سطح 05/0 =α معنادار شده است. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد بین شدت و گستره اختلال فرزندان و میزان رضایت زناشویی و اشتیاق جنسی والدین ارتباط معنادار وجود دارد. از آنجا که دامنه اختلال اتیسم از جهت ایجاد محدودیت ذهنی، شناختی، اجتماعی، ارتباطی نسبت به فلج مغزی بیشتر است، کیفیت روابط زناشویی و جنسی والدین کودکان با اختلال اتیسم بیشتر تحت تاثیر ماهیت اختلال فرزندانشان قرار گرفته است.