سنجش زیستی و غربال گری مولکولی آنزیم پکتیناز در باکتری های نمک دوست جداشده از دریاچه های نمکی ایران

پکتیناز یا آنزیم های پکتینولاتیکی، کمپلکس آنزیمی شامل سه آنزیم پکتین متیل استراز (EC.3.1.1.11)، پکتین لیاز (EC.4.2.2.2) و پلی گالاکتوروناز (EC.3.2.1.15) هستند که باعث تجزیه پکتین موجود در دیواره سلول های گیاهی می شوند. این آنزیم ها مصرف های صنعتی بسیاری دارند که تعدادی از آنها در شرایط حاد از نظر دما، اسیدیته و غظت نمک فعال هستند. در پژوهش حاضر، به بررسی و شناسایی باکتری هایی پرداخته شد که آنزیم پکتیناز را در شرایط حاد غلظت نمک تولید می کنند و سپس ژن مولد این آنزیم در باکتری ها بررسی و شناسایی شد.
مواد و روش‏‏ها: سویه های جمع آوری شده از دریاچه های ارومیه، گمیشان و اینچه برون روی محیط حاوی پیش ماده پکتین کشت داده شدند و سویه های مثبت با معرف یدید/یدیدپتاسیم و با توجه به هاله های شفاف ایجادشده انتخاب شدند و سنجش کمی فعالیت آنزیم روی هر سه آنزیم مجموعه پکتینازی به روش اسپکتروفوتومتری انجام شد. برای غربال مولکولی ژن پکتیناز، پرایمرهای مربوطه طراحی شدند و ژن مدنظر تکثیر شد.
از بین 130 سویه بررسی شده، 17 سویه برای این آنزیم مثبت بودند که 10 سویه از دریاچه گمیشان (59 درصد)، 6 سویه از دریاچه اینچه برون (35 درصد) و 1 سویه از دریاچه ارومیه (6 درصد) جداسازی شده بود. با توجه به قطر هاله فعالیت آنزیم در آزمون کیفی، میزان فعالیت هر سه آنزیم پکتینازی در سویه R2S25 از دریاچه اینچه برون اندازه گیری و منحنی رشد ترسیم شد. در بررسی مولکولی، تمام سویه ها حاوی قطعه ژنی مدنظر بودند.
بحث و نتیجه گیری: بررسی های کمی نشان دادند در سویه R2S25، تولید و فعالیت آنزیم های پکتینازی هم زمان با افزایش رشد سویه منتخب در فاز لگاریتمی انجام می شود. بررسی های مولکولی، حضور ژن این آنزیم را در جنس های مارتللا، آئروموکروبیوم، پلنوکوکوس، مارینوباکتر، ویرجی باسیلوس، کوکوریا و میکروکوکوس تایید می کنند