پراکنش پوسته های زیستی خاک در سطوح تحول سنی یک مخروط افکنه نیمه خشک

پوسته های زیستی خاک اجتماعی تنگاتنگ بین ذرات خاک و سیانوباکتری، جلبک، قارچ، گلسنگ ها و خزه ها هستند که بر روی سطح خاک یا در داخل چند میلیمتر فوقانی خاک زندگی می کنند. در این پژوهش به بررسی اثر ژئومورفولوژی بر توزیع زیستگاهی پوسته های زیستی خاک در امتداد تحول سنی یک مخروط افکنه واقع در دامنه های نیمه خشک بینالود جنوبی در خراسان رضوی پرداخته شده است. نمونه برداری در فصل تابستان و بصورت سیستماتیک در طول تسلسل زمانی لندفرم ها با استفاده از پلات 25/0 متر مربعی و در ضخامت 5 سانتیمتری سطح خاک صورت گرفت. سطح لندفرم به سه طبقه ساختاری قدیمی، میانه و جدید دسته بندی شد و هر طبقه به 4 قسمت تقسیم و پلات ها به صورت تصادفی انتخاب گردید. در هر سطح 16 نمونه برداری صورت گرفت که در مجموع 48 نمونه برداشت گردید. نتایج حاکی از آن است که ژئومورفولوژی به طور غیرمستقیم بر توزیع پوسته های زیستی خاک که در نتیجه تفاوت در تخصیص پارامترهای خاک می باشد اثر می گذارد از جمله با کاهش pH و کلسیم کربنات و افزایش رطوبت خاک در طول گرادیان باعث افزایش پوشش پوسته های زیستی خاک می گردد. در نتیجه تفاوت قابل توجهی در توزیع انواع مختلف پوسته های بیولوژیک خاک در چشم انداز بیابان طبیعی وجود دارد.