تاثیر 8 هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا و یوگا بر آمادگی قلبی تنفسی در دانشجویان دختر فعال

در سال های اخیر تمرینات یوگا و تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) به عنوان نوعی ورزش برای بهبود وضع سلامت جسمی و بهبود مشکلات قلبی و تنفسی مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرینات HIIT و یوگا بر آمادگی قلبی تنفسی در دانشجویان دختر فعال می باشد.

این مطالعه نیمه تجربی در سال 1395، بر روی 21 دانشجوی دختر فعال رشته تربیت بدنی دانشگاه الزهرا انجام گرفت. آزمودنی ها بطور تصادفی به سه گروه کنترل، یوگا و HIIT تقسیم شدند. در گروه HIIT برنامه تمرینی شامل انجام 3 دوره آزمون رست (هر ست به طول 35 متر) با 10 ثانیه استراحت بین هر مرحله برای هفته های اول و دوم بود. به ازای هر دو هفته یک مرحله اضافه می گردید. برنامه تمرینی گروه یوگا که به ترتیب شامل تکنیک های تنفسی و پوسچرها (آسانا) بود، به مدت 8 هفته و هر هفته دو جلسه به مدت 90 دقیقه انجام شد. شاخص های قلبی و تنفسی قبل از تمرینات و 24 ساعت بعد از آخرین تمرین اندازه گیری شدند. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار 16 SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی دار 05/0 >P انجام شد.

نتایج نشان داد که میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) در تمرینات HIIT و یوگا بطور معناداری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (05/0>P)، با این حال، بین دو گروه تمرینی یوگا و HIIT تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). پس از 8 هفته تمرینات HIIT و یوگا، تغییر معناداری در میانگین شاخص های آستانه تهویه ای (VT)، معادل تهویه ای اکسیژن دقیقه ای(VE/VO2) ، معادل تهویه ای دی‌اکسیدکربن (VE/VCO2) و نسبت تبادل تنفسی (RER) در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید (05/0<P). همچنین تغییرات تعاملی در دو سطح گروه و زمان نشان داد که تمرین یوگا در مقایسه با گروه تمرینی HIIT و گروه کنترل سبب کاهش معنی دار میانگین RER گردید (05/0>P).

مطالعه حاضر نشان داد 8 هفته تمرین یوگا و HIIT  سبب بهبود آمادگی  قلبی- تنفسی در دانشجویان دختران فعال می‌گردد، از این رو این تمرینات می توانند در بهبود سلامت جسمی و مشکلات قلبی و تنفسی موثر باشند.