اخلاق فضیلت

در جهان باستان، اخلاق فضیلت چهره غالب اخلاق بود، اما در دوران مدرن، و تقریبا تا همین اواخر، اخلاق فضیلت به دلیل توجه به رویکرد های اخلاقی دیگر، مانند فایده گرایی و اخلاق کانتی، عمدتا فراموش شده بود. با این حال، طی پنجاه سال اخیر این مسئله تغییر کرده است. در 1958 الیزابت انسکم مقاله ای با عنوان «فلسفه اخلاق مدرن» منتشر کرد که در آن از اخلاق کانتی و نتیجه گرایی (فایده گرا) به شدت انتقاد و بازگشت به «روان شناسی اخلاق» ارسطو را توصیه کرد. از آن زمان اخلاق فضیلت با قوت و قدرت احیا شده و در ده سال اخیر رفته رفته به یکی از صورت های اصلی نظریه اخلاقی معاصر تبدیل شده است. در نوشتار پیش رو، می خواهم بگویم اخلاق فضیلت چه هست و چه نیست، و این مسئله همراه با ترسیم مغایرت های بین اخلاق فضیلت و دیگر رویکردهای فلسفی به اخلاق خواهد بود. سپس می خواهم به مقایسه و سنجش انواع اصلی اخلاق فضیلت در طول تاریخ و در دوره معاصر بپردازم و در ادامه از مشکلات یا چالش های اصلی ای که امروزه اخلاق فضیلت با آنها روبه رو است بحث خواهم کرد. نهایتا مایلم برخی شباهت ها و تفاوت های جالب بین صورت های مختلف اخلاق فضیلت و روش های دیگر اندیشه درباره مسائل اخلاقی را شرح دهم.