پتانسیل یابی منابع آب زیرزمینی با استفاده از روش سلسله مراتبی فازی (مطالعه موردی: دشت رومشگان)

آب زیرزمینی یکی از منابع مهم تامین آب شیرین مورد نیاز انسان است. از آنجا که منابع آب سطحی در بسیاری از مناطق کشور محدود است، آب های زیرزمینی به عنوان مناسب ترین منبع در دسترس، جهت تامین آب مورد نیاز این مناطق به حساب می آید. امروزه استفاده از سنجش از دور (RS) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تبدیل به یکی از ابزارهای قدرتمند و مقرون به صرفه جهت شناسایی و اکتشاف منابع آب زیرزمینی قابل دسترس شده است. این تحقیق با هدف مشخص کردن مناطق با پتانسیل بالای آب زیرزمینی در دشت رومشگان با استفاده از روش سلسله مراتبی فازی، سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام گردیده است. بدین منظور با توجه به اطلاعات و داده های زمین شناسی، هیدرولوژی، ساختاری، توپوگرافی، تصاویر ماهواره ای ETM+ و بازدید میدانی، نقشه های لیتولوژی، ضخامت آبرفت، کاربری اراضی، طبقات ارتفاعی، شیب، تراکم آبراهه، تراکم گسل، دما و بارندگی در محیط نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به روش فازی تهیه شده است. این نقشه ها با استفاده از مقایسه زوجی به روش سلسله مراتبی وزن دهی گردید. با اعمال وزن محاسبه شده هر معیار، نقشه عوامل با توجه به اهمیت آن در پتانسیل یابی آب زیرزمینی تهیه و سپس نقشه نهایی پتانسیل آب زیرزمینی با همپوشانی به روش سلسله مراتبی فازی تهیه گردیده است. نتایج به دست آمده از پتانسیل یابی منابع آب زیرزمینی نشان می دهد به ترتیب 37/7، 12/10، 25/22، 46/20 و 79/39 درصد از مساحت منطقه در پهنه های با پتانسیل خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار دارد.