بررسی ساختار و رفتار خوردگی پوشش های Al2O3-Cr2O3 ایجاد شده به روش پاشش پلاسمایی در محیط 3. 5%NaCl

در این پژوهش، ترکیبات Al2O3 و Cr2O3 و ترکیبات کامپوزیتی Cr2O3-25، 50، 75wt%Al2O3، به روش پاشش پلاسمای اتمسفری روی فولاد کربنی St37 پوشش دهی شدند. تخلخل سنجی پوشش ها به روش غوطه-وری ارشمیدسی انجام شد. آزمایش های خوردگی روی پوشش ها شامل غوطه وری و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول 3.5wt% NaCl بودند. ریزساختار پوشش ها توسط میکروسکوپی نوری و الکترونی روبشی، قبل و بعد از آزمایش خوردگی بررسی شدند. نتایج نشان دادند که پوشش Cr2O3 بهترین مقاومت به خوردگی را دارد که به حضور تخلخل های کمتر (حدود 4 درصد) در آن مربوط می شود. پوشش Cr2O3-25wt%Al2O3 دارای بیشترین تخلخل های متصل و باز سطحی (حدود 2/8 درصد) و در نتیجه کمترین مقاومت به خوردگی نسبت به سایر پوشش ها بود. به طور کلی پوشش های پس از پاشش تا 3.5 برابر (ohm.〖cm〗^2 8/332 برای زیرلایه لخت و ohm.〖cm〗^2 1149 برای متراکم ترین پوشش) افزایش در مقاومت انتقال بار (Rct) در آزمایش امپدانس از خود نشان دادند که قابل ملاحظه نبود. این به دلیل ساختار متخلخل پوشش های سرامیکی پاشش پلاسمایی و دسترسی محلول خورنده از طریق تخلخل های باز سطحی و متصل به هم به زیرلایه است. پس از 28 روز غوطه وری نمونه ها در محلول، محصولات خوردگی روی سطح پوشش ها مشاهده شد. آنالیز توزیع عناصر حضور آهن را در سراسر سطح پوشش تایید کرد. این نشان می دهد که محصولات خوردگی با شناور شدن در محلول خورنده از طریق تخلخل های متصل و باز سطح به سمت سطح پوشش حرکت کرده-اند.