رفتار مکانیکی کامپوزیتهای لایه ای الیاف-فلز خودترمیم شونده تحت بارگذاری عرضی

امروزه، چندلایه های الیاف- فلز کاربردهای زیادی در صنایع هوایی، دریایی و خودرو به دست آورده اند. این ساختارها شامل ورق های نازک فلزی اتصال یافته به کامپوزیت پیش آغشته می باشند. شناسایی و تعمیر ترک های داخلی ایجاد شده در چندلایه های الیاف- فلز، با روش های مرسوم مشکل است. برای غلبه بر این مشکل، در این پژوهش یک سیستم پلیمری خودترمیم شونده بر اساس میکرولوله های شیشه ای توخالی خردشده معرفی شده است که به بررسی استحکام خمشی چندلایه های الیاف- فلز با آرایش آلومینیوم 2024/رزین اپوکسی-الیاف شیشه; نوع E/آلومینیوم 2024، پس از تخریب می پردازد. میکرولوله های شیشه ای پرشده با عوامل ترمیمی (رزین اپوکسی هاردنر آمینی) به صورت جفت کنار یکدیگر قرار داده شدند و در ادامه در داخل ساختار قرار گرفتند. هدف از این مطالعه دستیابی به کسر حجمی مناسب و همچنین زمان مطلوب جهت رسیدن به حداکثر بازده ترمیم می باشد. میکرولوله های حاوی عوامل ترمیمی با درصد حجمی های متفاوت 5، 8 و 11 درصد در نمونه ها به کار گرفته شدند و در ادامه تاثیر آن بر راندمان ترمیم استحکام خمشی پس از گذشت زمان های مختلف 3 و 5 روز پس از آسیب اولیه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار بازیابی استحکام خمشی به میزان 89 درصد برای نمونه حاوی 8 درصد حجمی عامل ترمیمی با گذشت مدت زمان 5 روز پس از ایجاد آسیب می باشد