تاثیر آمینوفیلین وریدی در پیشگیری از سردرد پس از بی حسی نخاعی در بیماران تحت عمل سزارین الکتیو

سردرد یک عارضه شایع در بیهوشی به روش بی حسی نخاعی می باشد و به علت سوراخ شدن دورا، کمابیش هفت روز پس از پارگی رخ می دهد. در این مطالعه اثر آمینوفیلین وریدی در پیشگیری از سردرد، از بی حسی نخاعی در بیماران که تحت سزارین الکتیو قرار می گیرند، بررسی شد.
این کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی روی 1 4 0 زن 1 8 تا 3 5 سال با American Society of Anesthesiologists Classification (ASA Class) I، II کاندید بی حسی نخاعی در عمل سزارین الکتیو انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. پس از کلامپ بندناف نوزاد، mg/kg 1 وزن بدن آمینوفیلین حل شده در cc 1 0 0 نرمال سالین به گروه مداخله انفوزیون گردید اما تنها ml 1 0 0 نرمال سالین برای گروه کنترل انفوزیون شد. فشارخون و ضربان قلب بیمار پیش از بی حسی نخاعی، بلافاصله پس از آن، پس از برش رحم و کلامپ بندناف، پس از تزریق دارو و سپس هر پنج دقیقه ثبت گردید. در ساعات چهار، هشت، 2 4 ، 4 8 و 7 2 پس از عمل، وجود سردرد در بیماران بررسی شد.
نتایج نشان داد که دو گروه از نظر سنی با یکدیگر همسان بوده اند به ترتیب (3 /7 8 ±2 8 /1 8 و 3 /8 0 ±2 8 /7 2 ، 0 /4 0 =P) گرچه شدت و استمرار سردرد در گروه مداخله بیشتر بود، ولی هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه یافت نشد. متوسط تغییرات فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در گروه مداخله بیشتر بود (0 /0 0 1 P<). متوسط تغییرات ضربان قلب در گروه شاهد نسبت به گروه مداخله بیشتر بود (0 /0 0 1 P<).