شیوع آسیب سرسوزن در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی: مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل

زمینه و هدف: آسیب سرسوزن نوعی خطر شغلی است. دانشجویان علوم پزشکی به دلیل کمبود مهارت، تجارب بالینی و دانش محدود خود ممکن است، بیش از دیگران در معرض آسیب سرسوزن قرار گیرند. این مرور سیستماتیک و فراتحلیل با هدف برآورد شیوع آسیب سرسوزن در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی در ایران انجام یافته است. در مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل حاضر، 22 مقاله داخلی منتشر شده به زبان های فارسی و انگلیسی وارد مطالعه شد. جستجوی مقالات در پایگاه های اطلاعاتی ملی Scientific Information Database (SID) ، MagIran، IranMedex و پایگاه های بین المللی Google Scholar، Wbe of Science، PubMed و Scopus بدون محدودیت زمانی انجام یافت. داده ها با استفاده از روش فراتحلیل و مدل اثرات تصادفی تحلیل شد. شیوع کلی آسیب سرسوزن در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی 47% (با فاصله اطمینان 95%: 55%-39%) بوده است. بین پوشش واکسیناسیون، سن نمونه ها و حجم نمونه مطالعات با شیوع آسیب سرسوزن ارتباطی وجود نداشت. شیوع آسیب سرسوزن با افزایش سال انتشار مقالات (03/0=p) به طور معناداری کاهش و با عدم گزارش آسیب سرسوزن شیوع این آسیب (049/0=p) به طور معناداری افزایش یافته است. با توجه به شیوع بالای آسیب سرسوزن در دانشجویان علوم پزشکی کشور برگزاری برنامه های آموزشی متمرکز بر استفاده صحیح از وسایل تیز و برنده، اهمیت گزارش دهی و اصلاح رفتارهای کاری مثل خودداری از درپوش گذاری مجدد سوزن ها برای کاهش وقوع آسیب های سرسوزن ضروری به نظر می رسد.