ساختار سازمانی پروژه محور؛ عوامل بحرانی و نکات کلیدی موفقیت درسازمان های پروژه محور

حجم سرمایه گذاری های انجام شده در زمینه اکتشاف میادین نفتی و گازی کشور و ساخت و توسعه روزافزون مجتمع های پالایشگاهی و پتروشیمی و نقش بسیار موثر و درخشان این سرمایه گذاریها در ایجاد اشتغال پایدار و توسعه علمی و صنعتی کشور، جایگاه حیاتی مدیریت این پروژه ها را در سطوح خرد و کالن دو چندان مینماید. مدیریت پروژه ابزار مهمی در مدیریت مدرن بویژه در پروژه های بزرگ و یگانه و پروژه هایی که به مهارت های متعددی نیاز دارند، بشمار میرود. بر این اساس بررسی و شناخت کلیه عوامل دخیل و تاثیرگذار جهت تعالی سازمان های پروژهمحور، گام مهمی در تبیین اجزا و فرآیندهای مدیریت پروژه و بهبود و تعالی جنبه های گوناگون مدیریت پروژه در سازمان های پروژه محور خواهد بود. این مقاله ضمن بررسی اجمالی نقش و رویکرد این ساختار سازمانی، با استفاده از گردآوری اطالعات و مطالعه کتابخانه ای، و نیز با ارایه نتایج پژوهش انجام شده، به شناسایی، اولویت بندی و ارزیابی عوامل بحرانی عدم موفقیت در اینگونه سازمانها می پردازد. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران و کارشناسان شاغل در مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران میباشند که با توجه به استقرار ساختار سازمانی پروژهمحور از بهار سال 1395 در این شرکت و تغییر رویکرد امور از حالت اداره محور به پروژه محور و تجربه چالش های مواجه شده در طول دو سال اخیر، به عنوان جامعه آماری پژوهش حاضر انتخاب و ابزار جمعآوری اطالعات پرسشنامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آزمونهای آماری استفاده شده است. در میان 12 بعد و 72 شاخص شناسایی شده، عوامل مدیریتی و رهبری و عوامل مرتبط با نیروی انسانی و در آخر عوامل مربوط به تامین مالی بیشترین تاثیر را بر موفقیت پروژه های اکتشافی داشته است. نتایج این مطالعه نکاتی بسیار مفید برای مدیرانی ارایه می‌کند که وظیفه سیاست گذاری را بر عهده دارند