بررسی عوامل مرتبط با ادراک از رانندگی در بین رانندگان شهر یزد

رانندگی، رفتاری اجتماعی است که انسان را در شرایط خاص و ویژه ای قرار می دهد که این شرایط موجب می شود برخی رفتارهای مبتنی بر شخصیت راننده با وضوح و عینیت بیشتری آشکار شود.

هدف این پژوهش، بررسی عوامل مرتبط با ادراک از رانندگی در بین رانندگان شهر یزد بوده است.

روش مورداستفاده در این پژوهش، پیمایش بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه رانندگان شهر یزد تشکیل می دهد که بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه 370 نفر برآورد شده است. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه پژوهشگرساخته ادراک رانندگان استفاده گردید. داده ها با استفاده از ابزار پرسش نامه و با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری گردید. اعتبار ابزار به وسیله روش اعتبار محتوایی موردتایید قرار گرفت و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری پیرسون، آزمون T-Test، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر استفاده گردید.

نتایج نشان داد بین فرهنگسازی، عوامل روانی و شرایط نامساعد جوی با ادراک رانندگی ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما بین سن، تفاوت سابقه رانندگی و جنسیت با ادراک رانندگی ارتباط معناداری وجود ندارد.

بر اساس نتایج رگرسیون چندگانه، قوی ترین پیش بینی کننده متغیر ادراک رانندگان در بین پاسخ گویان، متغیر فرهنگسازی می باشد. این متغیر به تنهایی 19 درصد از واریانس ادراک رانندگان را تبیین می کند؛ و در مرحله دوم با ورود متغیر مستقل عوامل روانی، 1/1 درصد به قدرت پیش بینی مدل افزوده شد؛ بنابراین این دو متغیر واردشده به مدل به تنهایی قادرند 1/20 درصد از تغییرات متغیر وابسته میزان ادراک رانندگان را تبیین نمایند.