حافظ و نجیب الدین جرباذقانی (گلپایگانی)

ملک الشعرا نجیب الدین جرباذقانی (گلپایگانی) از شاعران بزرگ ولی گمنام اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری است که دیوانی در حدود دوهزار بیت از او باقی مانده است. هر چند از احوال او اطلاع زیادی در دسترس نیست اما اغلب تذکره نویسان او را از شاعران معروف عصر خود دانسته اند و شعرش را به زیبایی و روانی ستوده اند. بسیاری از لغات، ترکیبات، تعابیر و مضامینی که در شعر نجیب الدین به کار رفته اند عینا یا با اندکی اختلاف در شعر حافظ وارد شده اند. با وجود شباهتهای فراوان لفظی و معنایی که میان دیوان حافظ و دیوان نجیب الدین جرباذقانی وجود دارد تا کنون کسی به تحقیق درباره وجوه مختلف تشابه میان این دو اثر نپرداخته است. هدف از نگارش این مقاله بررسی جنبه های گوناگون شباهتهای لفظی و محتوایی میان شعر این دو شاعر از قبیل تشابه مضمون ابیات، تشابه یک مصراع، تشابه بخشی از یک مصراع، تشابه ترکیبات و همسانی وزن و قافیه است.