ارائه مدل تحلیلی به منظور شناخت و ارزیابی مولفه های کالبدی پایداری اجتماعی در مجموعه های فرهنگی معاصر با استفاده از روش تحلیل شبکه (ANP) (مطالعه موردی: فرهنگسراهای شهر تهران)

با گسترش جوامع انسانی و ارتقاء نیازهای اجتماعی بشری برای زندگی بهتر، ضرورت حضور در فضاهای جمعی برای انجام برخی از فعالیت های انسانی از اهمیت زیادی برخوردار است. عملکردهای فرهنگی به دلیل دارا بودن فضاها و برنامه های غیررسمی به همراه سایر عملکردها، زمینه مناسبی را برای توسعه پایدار اجتماعی فراهم می کنند. هدف از مقاله حاضر، شناخت شاخص های پایداری اجتماعی در مجموعه های فرهنگی کشور و ارائه مدل تحلیلی از این شاخص ها می باشد. جامعه موردمطالعه در این تحقیق، فرهنگسراهای شهر تهران می باشند که از این میان، پنج مجموعه به صورت نمونه گیری هدف دار انتخاب شده اند. روش تحقیق مورداستفاده در این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی- تحلیلی می باشد. جمع آوری اطلاعات در دو مرحله به صورت مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و همچنین مشاهدات میدانی صورت گرفته است. همچنین برای ارزیابی و اولویت بندی شاخص های ارائه شده در مدل تحلیلی، از تحلیل شبکه ای (ANP) استفاده شده است. نتایج مشخص کرد از میان معیارهای اصلی به دست آمده در تحقیق، "مولفه های ذهنی محیط" با وزن (41/0) و "مولفه های عینی محیط" با وزن (33/0) ، به ترتیب بیشترین اهمیت را در دستیابی به پایداری اجتماعی در مجموعه های فرهنگی دارند.