بررسی پاسخ های دفاعی گیاهچه های آویشن (Thymus vulgaris L.) تحت تنش خشکی در شرایط این ویترو

آویشن (Thymus vulgaris) گیاهی از تیره نعناعیان، دارای خواص متعدد دارویی، آنتی اکسیدانی و تغذیه ای است. رشد، تولیدات گیاهی و فعالیت های آنتی اکسیدانی گیاه تحت تاثیر بسیاری از عوامل محیطی از جمله خشکی تغییر می یابد. از اینرو، آزمایشی به منظور بررسی تاثیرات تنش خشکی بر رشد، انباشت متابولیت های سازگار و فعالیت های آنتی اکسیدانی گیاه آویشن، به صورت کنترل شده تحت شرایط کشت درون شیشه ای انجام گرفت. گیاهچه های آویشن به مدت 14 روز در محیط کشت MS شامل غلظت های 0، 2 و 4% مانیتول و سوربیتول به طور جداگانه، کشت داده شدند. سوربیتول و مانیتول هر دو باعث کاهش معنی دار پارامترهای رشد، رنگیز ه های فتوسنتزی، افزایش محتوای پروتئین، متابولیت های ثانویه و افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز شدند. در مقایسه با شاهد، هر دو تیمار باعث کاهش در فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز شدند در حالیکه بین شاهد و تیمار 2% تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که انباشت متابولیت های سازگار، پرولین و محتوای قندهای احیاکننده موجود در برگ و ریشه، با افزایش غلظت عوامل تنش زا در محیط به طور معنی داری افزایش پیدا کرد. افزایش اسمولیت هایی سازگار، متابولیت های ثانویه و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت را می توان واکنش های تدافعی این گیاه در مقابل تنش خشکی در نظرگرفت.