بررسی آمفیبولیت های منطقه بهرام گور ‏در شمال باختری معدن گل گهر سیرجان- کرمان با تاکید بر پاراژنز کانی ها و داده های شیمی سنگ کل

منطقه بررسی شده در شمال باختری معدن گل گهر سیرجان (منطقه حفاظتی بهرام ‏ گور) استان کرمان جای دارد و بخشی از پهنه سنندج- سیرجان است. این منطقه دربردارنده سنگ ‏ های دگرگونی گوناگون با خاستگاه آذرین بازی و رسوبی اسلیت، فیلیت، شیست (گارنت شیست، آمفیبول شیست، میکاشیست، کیانیت شیست) ، اپیدوت آمفیبولیت، آمفیبولیت، گنیس، کوارتزیت و مرمر است. از میان سنگ ‏ های یادشده، آمفیبولیت ‏ ها با پاراژنز متفاوت، دچار بالاترین درجه دگرگونی تا رخساره آمفیبولیت شده ‏ اند. خاستگاه آمفیبولیت ‏ های یادشده، سنگ ‏ های آذرین بازی است که ترکیب شیمیایی آنها در محدوده توله ایتی تا کالک آلکالن و سنگ مادر آنها از نوع پوسته اقیانوسی بوده است. برپایه نمودارهای زمین شیمیایی، آمفیبولیت ‏ های منطقه چه بسا به پهنه‏ های زمین ساختی پشت کمانی (BABB) وابسته بوده اند که شباهت بسیاری به پشته ‏ های میان اقیانوسی (MORB) دارند. ماگمای اولیه سنگ ‏ های آذرین بازی و سنگ مادر آمفیبولیت ‏ ها، از اسپینل پریدوتیت جدایش یافته است. برپایه داده ‏ های با آنومالی مثبت Ba، آنومالی منفی Nb و نسبت کم Nb/U، ماگمای سازنده سنگ مادر هنگام بالاآمدن، دچار آلودگی پوسته ‏ ای شده است و این نکته نشان می دهد ماگما چه بسا در یک محیط فرافرورانش وابسته به اقیانوس نئوتتیس جایگزین شده است.