ارزیابی اعتبار تجربی مدلهای قیمت گذاری دارایی در بازار سهام ایران: بکارگیری سطح بهینه معنی داری و آزمون برابری احتمال

یکی از پرکاربردترین روش های سنجش اعتبار تجربی مدل های قیمت گذاری دارایی، استفاده از آزمون موسوم به GRS است. این مقاله درصدد است تا ضمن انجام این آزمون برای دو مدل مشهور قیمت گذاری دارایی (مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای و مدل سه عاملی فاما و فرنچ) در بازار سهام ایران برای نخستین بار، ملاحظات مربوط به توان آزمون و سطح بهینه معنی داری را نیز لحاظ نماید. بر این اساس با استفاده از داده های بازدهی شرکت های حاضر در بازار بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1379 تا 1395 و تشکیل سبدهای 5*5 موسوم به سبدهای 25 تایی فاما و فرنچ، آزمون GRS با/بدون در نظر گرفتن ویژگی های توان آماری آزمون اجرا می گردد. نتایج حاکی از آن است که در تمامی نمونه هایی که ویژگی های توان آزمون در نظر گرفته نمی شود، الگوهای قیمت گذاری دارایی سرمایه ای و سه عاملی فاما و فرنچ برقرار نیستند. لیکن در اکثر نمونه هایی که با در نظر گرفتن ملاحظات مربوط به توان آزمون انتخاب شده اند، الگوهای فوق برقرار هستند.