کاربردهای سلول درمانی و ژن درمانی در آسیب های نخاعی

از سلول های بنیادی به دلیل تکثیر فراوان و خود بازسازی، روش امیدوار کننده ای در درمان آسیب های نخاعی به حساب می آید. به دلیل قابلیت های متعدد سلول های بنیادی، پیشرفت های فراوانی در زمینه ی ژن درمانی و به ویژه سلول درمانی در سه سطح آزمایشگاهی، پیش بالینی و بالینی تا کنون حاصل شده اند، اما به منظور این که این روش های درمانی در نهایت به سطح بالینی وارد گردند، باید یک سری موانع همچون موانع اخلاقی، تومورزایی، رد ایمنی، تمایز به سلول های غیر هدف و مشکلات مربوط به آزمایش های انسانی را پشت سر بگذارند. در این خصوص، راهبردهای بهینه سازی در زمینه ی مسیر، محل و زمان تزریق نیز صورت گرفته است. بررسی منابع نشان می دهد که هنوز سلول های بنیادی مزانشیمی نسبت به سایر انواع سلول های بنیادی جهت کاربردهای بالینی مزیت ویژه ای دارند، هر چند پیش بینی می شود در آینده ای نزدیک، روش تبدیل مستقیم سلول ها به یکدیگر، توانایی جایگزینی روش پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی را داشته باشد. نظر به پاتوفیزیولوژی پیچیده ی آسیب های نخاعی، کاربرد ترکیبی از روش های درمانی به طور هم زمان (به طور مثال سلول درمانی، ژن درمانی و پیوند هم زمان چند نوع سلول در ترکیب با داربست های نانو) از چشم اندازهای مفید در درمان این بیماری محسوب می شود. در نهایت، به دلایل ایمنی مرتبط با روش های سلول درمانی و ژن درمانی آسیب های نخاعی واجب است که بیماران در درمان های تجربی خارج از آزمایش های بالینی رسمی شرکت ننمایند.